Port Fudżajra
Fudżajra, położony na wschodnim wybrzeżu Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA) wzdłuż Zatoki Omańskiej, znany jest z zapierających dech w piersiach naturalnych krajobrazów i spokojnej atmosfery. W przeciwieństwie do tętniących życiem miast Dubaju i Abu Zabi, Al Fujayrah oferuje górzyste tło, dziewicze plaże i czyste wody, które sprawiają, że jest to raj dla miłośników przyrody. Surowe góry Hadżar dominują w scenerii, oferując doskonałe możliwości wędrówek, podczas gdy linia brzegowa jest idealna do nurkowania z rurką i nurkowania, szczycąc się żywymi rafami koralowymi i życiem morskim. Ten spokojny emirat zapewnia wyjątkowy kontrast z pustynnym terenem powszechnie kojarzonym ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi.
Bogaty w historię i kulturę Al Fujayrah jest domem dla zabytków, takich jak Meczet Al Bidiya, najstarszy meczet w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Fort Fujairah, XVI-wieczna forteca, która jest świadectwem dziedzictwa regionu. Odwiedzający mogą również zwiedzić Muzeum Fujiirah, w którym znajdują się artefakty rzucające światło na archeologiczne i kulturowe znaczenie emiratu. Połączenie naturalnego piękna i historycznego uroku sprawia, że Al Fujayrah jest odświeżającą ucieczką dla tych, którzy szukają spokojniejszego, bardziej wyluzowanego doświadczenia, a jednocześnie są łatwo dostępni z tętniących życiem ośrodków miejskich ZEA.
Historia
Fudżajra, położony na wschodnim wybrzeżu Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA), ma długą i fascynującą historię ukształtowaną przez jego strategiczne położenie wzdłuż starożytnych szlaków handlowych. Dowody archeologiczne sugerują, że region był zamieszkany przez tysiące lat, a osady sięgają epoki brązu. Żyzne doliny tego obszaru, dostęp do słodkiej wody i bliskość Zatoki Omańskiej uczyniły go ważnym ośrodkiem wczesnego rolnictwa, rybołówstwa i handlu. Strategiczne położenie Al Fujayrah sprawiło, że znajdowało się ono na szlaku handlowców morskich między Oceanem Indyjskim a Półwyspem Arabskim, co sprzyjało wymianie kulturowej z cywilizacjami z tak odległych miejsc jak Indie, Persja i Mezopotamia.
W czasach islamu Al Fujayrah stało się ważnym ogniwem w przemyśle nurkowym i handlu przyprawami. Budowa zabytków, takich jak meczet Al-Bidyah, którego powstanie datuje się na 15 wiek, podkreśla historyczne znaczenie regionu jako ośrodka kulturalnego i religijnego. Przez wieki obszar ten był rządzony przez lokalnych szejków i przywódców plemiennych i pozostawał stosunkowo odizolowany w porównaniu z innymi częściami Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Dopiero w XX wieku Al Fujayrah wyłoniło się jako odrębny emirat, uzyskując niepodległość od emiratu Szardży w 1952 roku. Od czasu dołączenia do federacji ZEA w 1971 roku, Al Fujayrah zachowała swoją historyczną tożsamość, zachowując forty, stanowiska archeologiczne i tradycyjny styl życia, jednocześnie przyjmując modernizację.