Port w Miami, często nazywany "światową stolicą rejsów wycieczkowych", ma bogatą historię, która sięga początków XX wieku. Port został oficjalnie otwarty w 1915 r., a operacje pogłębiania, zakończone w 1916 r., uczyniły go portem głębokowodnym. Początkowo był wykorzystywany do żeglugi, w szczególności do transportu owoców i warzyw.

Dopiero w 1968 roku port w Miami zaczął przekształcać się w stolicę rejsów wycieczkowych, którą znamy dzisiaj. Rada komisarzy hrabstwa Miami-Dade zatwierdziła uchwałę o budowie nowoczesnego terminalu pasażerskiego, co oznaczało zmianę funkcji portu. Dziś port w Miami obsługuje miliony pasażerów rocznie, co czyni go jednym z najbardziej ruchliwych portów wycieczkowych na świecie.

Port Oranjestad na Arubie jest historycznie ważnym miejscem. Założony w 1796 roku, został nazwany na cześć holenderskiego Królewskiego Domu Orańskiego i służył jako strategiczna lokalizacja dla handlu i handlu. Na rozwój portu duży wpływ mieli Holendrzy, którzy przejęli wyspę w XVII wieku i założyli tętniące życiem centrum handlowe.

Na przestrzeni lat port przeszedł ogromne transformacje. W XX wieku, zwłaszcza w latach dwudziestych XX wieku, port Oranjestad odegrał kluczową rolę w dynamicznie rozwijającym się przemyśle rafinacji ropy naftowej, znacznie pobudzając gospodarkę Aruby. Obecnie port Oranjestad jest tętniącym życiem centrum aktywności, służącym jako popularne miejsce docelowe dla statków wycieczkowych i oferującym szereg usług, w tym przeładunek towarów, usługi pasażerskie i udogodnienia mariny.

Port Kralendijk na Bonaire, małej wyspie na Morzu Karaibskim, ma bogatą historię, która sięga XVII wieku. Stał się tętniącym życiem portem w holenderskim okresie kolonialnym, kiedy wyspa była głównym dostawcą soli i innych zasobów naturalnych. Nazwa Kralendijk, oznaczająca po holendersku "rafę koralową", odzwierciedla bogatą bioróżnorodność morską wyspy.

W XX wieku port Kralendijk ewoluował, aby służyć rozwijającemu się przemysłowi turystycznemu. Budowa międzynarodowego lotniska Flamingo w latach 40. XX wieku zwiększyła napływ turystów, zmieniając Bonaire w popularne miejsce do nurkowania. Dziś port przyjmuje tysiące pasażerów statków wycieczkowych każdego roku, przyczyniając się znacząco do rozwoju lokalnej gospodarki.

Port Willemstad w Curacao ma bogatą historię sięgającą XVII wieku. Port został założony przez Holenderską Kompanię Zachodnioindyjską w 1634 roku, wkrótce po tym, jak Holendrzy przejęli Curacao od Hiszpanów. Z biegiem lat Willemstad stał się ważnym atlantyckim punktem handlowym, zwłaszcza w erze atlantyckiego handlu niewolnikami.

Na przestrzeni lat port w Willemstad przeszedł liczne transformacje. W XIX wieku port został zmodernizowany, aby pomieścić statki parowe, a później w XX wieku dodano obiekty do obsługi ładunków kontenerowych. Obecnie port w Willemstad służy jako główny punkt przeładunkowy dla towarów przemieszczających się między Amerykami, Europą i Karaibami i pozostaje jednym z najbardziej ruchliwych i najnowocześniejszych portów na Karaibach.

Cabo Rojo, położone w południowo-zachodniej części Portoryko, ma bogatą historię zakorzenioną zarówno w rdzennej, jak i kolonialnej przeszłości. Obszar ten był pierwotnie zamieszkany przez ludzi Taíno, rdzenną ludność wyspy, która pozostawiła po sobie pozostałości kulturowe, takie jak petroglify. Uważa się, że nazwa "Cabo Rojo", oznaczająca "Czerwony Przylądek", odnosi się do zabarwionych na czerwono solnisk i klifów w okolicy. Po przybyciu hiszpańskich kolonizatorów pod koniec XV wieku, region ten stał się ważnym miejscem produkcji soli, która odgrywała znaczącą rolę w lokalnej gospodarce w okresie kolonialnym. Miasto zostało oficjalnie założone w 1771 roku, a jego solniska, znane jako Las Salinas de Cabo Rojo, pozostają trwałym symbolem jego historycznego znaczenia.

W 19 wieku Cabo Rojo rozwinęło się jako centrum rolnictwa, w tym uprawy trzciny cukrowej i hodowli zwierząt. W 1882 roku hiszpański rząd zbudował latarnię morską Los Morrillos Lighthouse, aby kierować statkami żeglującymi po pobliskim Mona Passage, ważnym szlaku handlowym. Latarnia, wznosząca się na dramatycznych wapiennych klifach z widokiem na Morze Karaibskie, stanowi historyczny punkt orientacyjny i świadectwo morskiego znaczenia miasta. Podczas gdy Cabo Rojo jest dziś znane ze swojego naturalnego piękna i turystyki, jego historia jest zachowana w zabytkach, tradycjach i ciągłej produkcji soli, która łączy współczesne miasto z jego kolonialnym dziedzictwem.

Historia Port Ocho Rios na Jamajce jest głęboko zakorzeniona w handlu i eksploracji. Port ten, którego nazwa oznacza "Osiem Rzek" w języku hiszpańskim, był niegdyś znaną wioską rybacką. Zyskał na znaczeniu gospodarczym w okresie hiszpańskich kolonii, kiedy był wykorzystywany jako punkt wysyłkowy dla bydła i dostaw żywności.

W XX wieku Port Ocho Rios stał się głównym ośrodkiem turystycznym. Rząd Jamajki zainwestował znaczne środki w rozwój infrastruktury tego portu, dzięki czemu stał się on popularnym przystankiem dla statków wycieczkowych. Dziś słynie z pięknych plaż, tętniącego życiem nocnego życia i słynnego wodospadu Dunn's River, który jest główną atrakcją turystyczną.

Port w Miami, często nazywany "światową stolicą rejsów wycieczkowych", ma bogatą historię, która sięga początków XX wieku. Port został oficjalnie otwarty w 1915 r., a operacje pogłębiania, zakończone w 1916 r., uczyniły go portem głębokowodnym. Początkowo był wykorzystywany do żeglugi, w szczególności do transportu owoców i warzyw.

Dopiero w 1968 roku port w Miami zaczął przekształcać się w stolicę rejsów wycieczkowych, którą znamy dzisiaj. Rada komisarzy hrabstwa Miami-Dade zatwierdziła uchwałę o budowie nowoczesnego terminalu pasażerskiego, co oznaczało zmianę funkcji portu. Dziś port w Miami obsługuje miliony pasażerów rocznie, co czyni go jednym z najbardziej ruchliwych portów wycieczkowych na świecie.